Dag 5: Venebygd - Dalgardsgrende, 81 km, 597 hms
6 augustus 2019 - Dalholen, Noorwegen
Zo, sinds gisteren zitten we lekker in de reismodus van spullen inpakkken, fietsen, genieten, spullen uitpakken, tent opzetten, koken en slapen. Dat slapen lukt redelijk. Al komen we per dag er verkreukelder uit te zien bij het wakker worden. Vannacht sliep ik door de glooiing van de ondergrond voor mijn gevoel een etage boven kees. Tijdens het fietsen poogt de zwaartekracht nog z’n werk te doen en ziet het er lopende de dag weer enigszins toonbaar uit (voor zover dat mogelijk is) tot we weer gaan slapen.
Dat toonbaar eruit zien is hier in Noorwegen totaal niet belangrijk want we komen toch nauwelijks mensen tegen. Zo ook weer vandaag. Vanaf de camping fietsten we regelrecht het Nationaal Park Rondane binnen. Zo anders weer dan gisteren en zo weer adembenemend mooi. Ondanks de bewolking bleven we ons vergapen aan de uitgestrekte dalen met de talloze lieflijke meertjes. We fietsten op zo’n 1000 meter hoogte en boven de boomgrens. De bergen zijn tot de toppen omkleed met prachtige kleurige mostapijten in diverse groentinten. Hier en daar ligt er nog wat sneeuw. Dit landschap zou een prima decor zijn voor een Noors sprookje en het zou me niets verbazen dat zich verderop een trollenvolkje zich verscholen houdt.
We fietsen aan de westkant langs het park en verlaten het halverwege als we richting Folldal fietsen. Daar twijfelen we even wat te doen. Fietsen naar Dalgardsgrende zo’n 10 km verderop of door naar Hjerkinn. Dat betekende dan toch weer 25 km verder en weer een stukje klimmen. In de verte zien we donkere wolken en is er flink gedonder in de richting waarop we moeten gaan. Besloten om voor het eerste te gaan en niet de goden te verzoeken. Dat zou ook jammer zijn, want de tocht was relaxed vandaag. Glooiende wegen, weinig wind en later op de dag kwam de zon er nog even door. En op de camping in Dalgardsgrende aangekomen, bleek dat ze vanmiddag last hadden gehad van enorme regen- en onweersbuien zodat ze zelfs een tijd zonder stroom hadden gezeten. Zo zie je maar weer dat op tijd vertrekken niet altijd gunstig hoeft te zijn.
Maar wat een klim werk,maar voor jullie die Bart hebben gefiest natuurlijk geen probleem . Gr. Bertus en Annet.