Dag 2: Minnesund naar Brumunddal, 72 km, 610 hms

Iedere  meter valt er wel iets anders te zien en het verveelt nooit. Dat vind ik het allerleukste van het reizen op de fiets. Vandaag overtrof dit alles: werkelijk iedere meter was prachtig! We verbaasden ons erover. De eerste 25 kilometer reden we langs een meer, niet perse vlak ofzo. Ik voelde de kilometers van gisteren nog wel wat in m’n lijf. Maar wat een uitzichten. Denk dat het sowieso iedereen tot de verbeelding spreekt wanneer water en bergen samen komen. En ja, het gardameer en het meer van Genève zijn ook niet lelijk, maar toch. Die wijdsheid en mooie natuur die we vandaag hebben gezien zonder een overkill aan toerisme heeft toch wel onze voorkeur.

Is er dan niets lelijks te melden over vandaag? Jazeker wel: de prijzen in de supermarkt! Die zijn echt lelijk. Bij de meeste producten betaal je 3 tot 4 keer meer dan in Nederland en soms nog meer. Denk dat ik de komende tijd niet meer loop te klagen thuis als we €125 voor een kar boodschappen moeten betalen en oprecht zal roepen:”hè, wat lekker goedkoop.” De campings daarentegen (en tot nu toe dan, hè) zijn maar iets duurder dan we gewend zijn. Voor fietskampeerders hebben ze een aparte keuken waar je gebruik van kunt maken. Dat doen we niet, want ik zit liever met een primusje tussen m’n voeten voor de tent te kokkerellen, wijntje erbij en van de pure romantiek van het kamperen te genieten.

Dat die Noren het allemaal wel kunnen betalen heeft trouwens te maken met de olie-industrie in het land. Vroeger was Noorwegen een arm land dat afhankelijk was van de visserij. Totdat er in de jaren 60 olie gevonden werd. De Amerikanen hebben ze toen geleerd hoe olie te winnen uit met name de zee en zo  verdween de vis uit de visolie en ontstonden er oliesheikjes in de dop. Daarmee stegen de prijzen tot groot verdriet van ons toeristen. Het is niet voor niets dat Noorwegen de beste pensioenvoorzieningen heeft. Gekscherend wordt wel eens gezegd dat iedere Noor miljonair is. Maar we hebben niets te klagen: de natuur is gratis en het is een voorrecht om daarvan te mogen genieten op de fiets. En dat deden we 72 km lang vandaag: langs meren en door de bergen op prima fietspaden en hele gave gravelpaden.

Voor de schaatsfans onder ons: we kwamen nog langs het Olympic Stadion in Hamar. Nu zitten we in Brumunddal op een camping aan een meer. Kees heeft zojuist nog een paar rondjes meer gezwommen terwijl ik lekker aan het bløggen ben in het zonnetje. Ben ontzettend nieuwsgierig naar de dag  van morgen. Nog ca 35 km naar Lillehammer en daarna gaan we het unieke landschap van het Peer Gynt gebied in.